Στην ισοβαθμία, είναι σωστό να αποφασίζει η τύχη;;;

       Χθες, με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στις κατατακτήριες της Ιατρικής Αθήνας, προέκυψε κάτι απίθανο να συμβεί, αλλά όχι αδύνατο, δυστυχώς. Τρεις υποψήφιοι, ισοβάθμησαν στην τελευταία θέση και με βάση τα ισχύοντα, έπρεπε να επιλεγεί ο ένας μόνο από τους τρεις. Να σημειωθεί, πως η ισοβαθμία προκύπτει μετά από το άνοιγμα των σφραγισμένων γραπτών κι έτσι κανείς δεν μπορεί εκ των προτέρων να την  προβλέψει, ούτε να την επηρεάσει. Ο νομοθέτης, καθώς δεν επιλέγει να εισαχθούν υπεράριθμοι, έχει προβλέψει τι πρέπει να γίνει τότε: Θα ληφθεί υπ' όψιν η σχολή προέλευσης και ακριβέστερα το πόσα  συναφή με την Ιατρική σχολή, μαθήματα, έχει ήδη διδαχθεί ο υποψήφιος. Η Ιατρική της Αθήνας μάλιστα, προς άρση κάθε αμφιβολίας, έχει εκ των προτέρων ανακοινώσει δημόσια, το ποιες σχολές έχουν κατά σειρά τα περισσότερα συναφή μαθήματα και , αν δεν κάνω λάθος, που νομίζω δεν κάνω, είναι η μόνη σχολή που το έχει κάνει. Ως εδώ, καλά...

       Όμως, φέτος, τρεις υποψήφιοι ισοβάθμησαν στη τελευταία θέση και προέρχονται και οι τρεις από την ίδια σχολή: το Βιολογικό της Αθήνας, όπως ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους απ' ότι μαθαίνω, γιατί επίσημη ανακοίνωση της Σχολής επί του θέματος δεν έχει υπάρξει, η Γραμματεία της σχολής.  Τι προβλέπει σε αυτήν την περίπτωση ο νομοθέτης; Κλήρωση!!!

       Έχω την γνώμη, πως πρέπει να καταργηθεί άμεσα αυτό το ''κριτήριο'' της κλήρωσης, ως παιδαγωγικά απαράδεκτο! Ο νομοθέτης και δη ο επί εκπαιδευτικών ζητημάτων, πρέπει να βρει άλλο τρόπο, παιδαγωγικά αδιάβλητο και διδακτικό, που να προάγει το αίσθημα δικαίου και όχι να επικαλείται την τύχη, για να λύσει το θέμα της ισοβαθμίας, αν δεν έχει την μεγαθυμία να κάνει δεκτούς, στην σπάνια αυτή περίπτωση, όλους αυτούς που  ισοβάθμησαν με τα  υπόλοιπα κριτήρια επιλογής...

       

       Το παρόν κοινοποιείται  και στην  Υπουργό Παιδείας.